Gary Gwadera

Znany jest z projektów rockowych, punkowych, eksperymentalnych, jazzowych i swobodnie improwizowanych. Od ładnych kilku lat jest również wiodącym perkusistą na ogólnopolskiej scenie wiejskiej muzyki tradycyjnej, gdzie słynie z wybitnej swobody posługiwania się rytmami trójkowymi w grze na dżazie. Gwadera jest miłośnikiem starych bębnów i blach, wielbicielem VHS-ów i wszelakich taśm magnetycznych.

Jego główne zespoły to: Radical PolishAnsambl, Odpoczno, L.Stadt. Współpracował m.in. z Bernhardem Langiem, Kazuhisą Uchihashi, Stevenem Bernsteinem, Marcinem Maseckim czy Antonim Gralakiem.

Piotr Gwadera jest laureatem II nagrody „za magnetyczną osobowość, wyobraźnię muzyczną i niepowtarzalne połączenie awangardy i źródeł" oraz Złotych Gęśli dla najlepszego instrumentalisty „za wirtuozowskie potraktowanie rytmów mazurkowych na nietypowym (perkusyjnym) instrumentarium" w Konkursie Muzyki Folkowej Polskiego Radia – Nowa Tradycja 2024.

W swym utworze“Trzeciak’s Head” Gary Gwadera oddaje hołd twórczości zapomnianego świętokrzyskiego dżazisty Wacława Trzeciaka – mistrza oberkowych rytmów. Z niewielu opowieści pozostałych po nim wyłania się sylwetka bezkompromisowego twórcy ludowego, który wycofuje się z życia muzycznego w momencie, gdy wiejskie parkiety zalewa muzyka chodnikowa, oparta na nużących go rytmach dwudzielnych. Jednak jeden z elementów tych pierwocin disco polo wciąga go bez reszty, a mianowicie - elektroniczne brzmienie perkusji. Trzeciak w swym domowym zaciszu eksperymentuje z rytmami oberkowymi wzbogacając je o kolory wydobyte z nowoczesnego, jak na tamte czasy, modułu perkusyjnego marki Polmuz. Niestety nie dowiemy się jakie były rezultaty tych prób, gdyż nic (chyba)nie zostało udokumentowane.

Gwadera próbuje odtworzyć te poszukiwania Trzeciaka na specjalnie złożonym do tego celu akustycznym, śmieciowym zestawie perkusyjnym (bazującym na bębnach i talerzach polskich wytwórców z lat 70-tych i 80-tych), oplecionym elektronicznymi próbkami ejtisowego modułu Ed-51 firmy Polmuz.

‍